Yıllar Sonra Gelen Dokunaklı İtiraf: Öğretmeninden Hayatının Dersini Alan Adam

stanbul, Türkiye – 5 Temmuz 2025 – Bir parkta tesadüfen karşılaşan eski bir öğrenci ve ilkokul öğretmeni arasında geçen diyalog, eğitimin ve insanlığın en derin izlerini bir kez daha gözler önüne serdi. Aradan geçen 48 yıla rağmen, öğrencinin hafızasına kazınan o gün, öğretmenin eşsiz insani yaklaşımının bir kanıtıydı.

“Hocam Beni Tanıdınız mı?”

60 yaşlarındaki M.A. adlı adam, bir parkta otururken gözüne çarpan yaşlı adama çekingen adımlarla yaklaştı. Yüzünde hem bir özlem hem de hafif bir utanç vardı. “Hocam, beni tanıdınız mı?” diye sordu. İhtiyar öğretmen, biraz düşünse de tanıyamadığını belirtti. Bunun üzerine M.A., kendini tanıttı ve 48 yıl öncesine ait o unutulmaz anıyı anlatmaya başladı.

Kayıp Saat ve Unutulmaz Ders

“Hocam, sınıfımızda bir arkadaşın saati kaybolmuştu. Ben almıştım,” diye başladı M.A. O gün duyduğu korkuyu ve utancı dile getirdi: “Siz de ‘herkes kalksın ve ellerini tahtaya dayasın, arama yapacağım’ demiştiniz. Ben utanmış ve çok korkmuştum. Sizin ve arkadaşlarımın yüzüne nasıl bakacağım diye soğuk terler döküyordum. Sonra ‘Şimdi herkes gözlerini kapatsın’ demiştiniz. Ortadaydım, sıra bana gelmişti. Saati cebimden sessizce almış, devamla, aynı sessizlik içinde son arkadaşa kadar aramayı sürdürmüştünüz. Sonra bizi yerimize oturtup bana ve hiç kimseye hiçbir şey söylemeden saati sahibine vermiştiniz.”

M.A., yıllarca bu anıyı içinde taşıdığını ifade etti: “Büyüdükçe içimde büyüttüm bu davranışınızı… Hocam ben şimdi 60 yaşındayım. Düşünüyorum da şu hayattaki en büyük dersi, o gün sizden almışım. Her aklıma gelişinde sarsıldım ve her aklıma gelişinde kendimi sizden kalan erdemin koruyucu gölgesinde hissettim. Edip Cansever’in dediği gibi, ‘Utancı bilerek yaşamak korkunç… Daha da korkuncu, bilerek yaşatmak.’ Hocam siz bana o utancı yaşatmadınız. Yaşasaydım unutur muydum, doğrusu bilmiyorum. Ama beni utandırmamanızı hiç unutmadım Hocam. Şimdi hatırladınız mı beni?”